ترفندهای لینوکسی

 

ترفندهای لینوکسی

لینوکس سیستم‌عاملی انعطاف‌پذیر است که کاربران از کارکردن با آن لذت می‌برند، اما گاهی اوقات انجام یک کار در لینوکس نیازمند طی مراحل مختلف یا اجرای دستورات پیچیده است که این فعالیت‌ها می‌تواند به روش‌های دیگری نیز انجام شود و همان لذت همیشگی لینوکس را همراه داشته باشد. اگر کاربر حرفه‌ای لینوکس هستید و به‌دنبال ترفندهای اجرای سریع‌تر در آن می‌گردید یا حتی کاربر مبتدی هستید و قصد دارید از همین ابتدای کار ترفندهای کار سریع با این سیستم‌عامل را فرا بگیرید، با این ترفندها همراه شوید.

 

اوبونتو برای همه
یکی از توزیع‌های محبوب لینوکس، اوبونتوست. اگر تابه‌حال تجربه‌ کار با سیستم‌‌های عامل‌ لینوکسی را نداشته‌اید، پیشنهاد می‌کنیم پیش از خواندن ادامه مطلب به لینک زیر بروید و به‌صورت آنلاین از آن استفاده کنید.

http://www.ubuntu.com/tour/en

 

کلیک میانی برای چسباندن
در لینوکس به‌طور پیش‌فرض دو حافظه موقت (Clipboard) در اختیار شما قرار می‌گیرد. یکی از این حافظه‌ها همان حافظه معمولی است که با استفاده از گزینه‌های Cut, Copy, Paste می‌توانید از آن استفاده کنید (کلیدهای میانبر Ctrl+X, Ctrl+C, Ctrl+V)

 

و حافظه دیگر که خیلی از کاربران از وجود آن اطلاعی ندارند هنگامی فعال می‌شود که شما متنی را با ماوس کشیده و به حالت انتخاب درآورید. با انجام این کار متن انتخاب شده در حافظه‌ای خاص ذخیره شده و می‌توانید در هر ویرایشگر متنی که نیاز به این متن داشتید کلید وسط ماوس را فشار دهید.

 

فرمان سریع
آیا می‌دانید صدور فرمان اجرای فعالیت‌ها از راه‌هایی غیر از ترمینال نیز امکان‌پذیر است؟ کلیدهای میانبر Alt+F2 را از روی صفحه‌کلید فشار دهید تا پنجره‌ Run به ‌نمایش درآید. (این قابلیت در بیشتر محیط‌های دسکتاپی اعم از Unity, GNOME, KDE پشتیبانی می‌شود). اکنون می‌توانید براحتی فرمان موردنظر را تایپ کرده و کلید اینتر را برای اجرای آن فشار دهید.

 

توجه: قابلیت فرمان‌دهی سریع با قابلیت جستجو که شما را قادر می‌کند نام نرم‌افزارها را تایپ و آنها را اجرا کنید، متفاوت است.

 

تعویض کنسول‌های مجازی
توزیع‌کنندگان لینوکس عموما چند کنسول مجازی را در اختیار کاربران قرار می‌دهند که هر یک از آنها ویژگی‌های خاص خودش را دارد. به‌عنوان مثال کنسولی دربردارنده محیط دسکتاپ بوده و کنسول دیگر از نوع متنی است. چنانچه یک کاربر حرفه‌ای لینوکس هستید و قصد دارید میان این کنسول‌های مجازی حرکت کنید، می‌توانید از کلیدهای میانبر Ctrl+Alt+FX کمک بگیرید (FX می‌تواند یکی از کلیدهای F1 تا F12 باشد).

 

به‌عنوان مثال استفاده از کلید Ctrl+Alt+F1 اولین کنسول مجازی را در اختیار شما قرار می‌دهد و بسیاری از توزیع‌کنندگان لینوکسی کلیدهای Ctrl+Alt+F7 برای دسترسی به کنسول مجازی دسکتاپ طراحی کرده‌اند.

 

جستجو و فعال‌سازی منوهای هوشمند
با استفاده از HUD (heads-up-display) در ابزار Unity اوبونتو می‌توانید به کمک صفحه‌کلید به جستجوی سریع منوهای موردنظر خود در برنامه‌های مختلف پرداخته و آنها را فعال کنید. به‌عنوان مثال می‌توانید با جستجوی عبارت bookmarks در نرم‌افزار فایرفاکس نسبت به فعال‌ کردن گزینه‌های منوی مختلفی که با این عبارت در ارتباط است، اقدام کنید.

 

برای انجام این کار ‌باید در نرم‌افزار موردنظر کلید Alt را از روی صفحه‌کلید فشار داده و به تایپ عبارت مربوط در کادر جستجو بپردازید. در پایان با کلیدهای کنترلی به سمت بالا یا پایین حرکت کرده و پس از انتخاب منوی موردنظر، کلید اینتر را فشار دهید تا عملیات فعال‌سازی منو آغاز شود. (ویژگی HUD برای اولین بار در اوبونتو 04/12 معرفی شد).

 

اجرای سریع ترمینال
کار کردن با لینوکس نیازمند به‌کارگیری ابزار ترمینال است و هر کاربر لینوکسی مطمئنا با این ابزار نیز آشنایی دارد. ترمینال به اجرای فرمان‌های مختلف شما در لینوکس می‌پردازد و جزو یکی از ضروری‌ترین ابزارها در این سیستم‌عامل به‌شمار می‌رود.

 

اگر جزو کاربرانی هستید که ترمینال را بیش از هر ابزار دیگری در لینوکس مورد استفاده قرار می‌دهید، پیشنهاد می‌کنیم از این پس برای دسترسی سریع‌تر به آن از کلیدهای میانبر Ctrl+Alt+T کمک بگیرید.

 

البته این کلیدهای میانبر می‌توانند از سوی شما به کلیدهای دیگری تغییر یابند و حتی شما می‌توانید دیگر کلیدهای میانبر در سیستم‌ عامل لینوکس را نیز مشاهده و نسبت به تغییر آنها اقدام کنید. در بسیاری از توزیع‌های دسکتاپی شما می‌توانید میانبری را برای اجرای یک فرمان یا اسکریپت تعریف کنید. (دسترسی به فهرست میانبرها و مدیریت آنها در اوبونتو با اجرای keyboard توسط Dash و انتخاب تب shortcuts امکان‌پذیر است).

 

 

مدیریت میز کارها
میز کارها (Workspace) در لینوکس به شما این امکان را می‌دهد تا فعالیت‌ها و برنامه‌های مختلف خود را در دسکتاپ‌های مجزا گروه‌بندی کرده و به این ترتیب کارهای خود را مرتب کنید.

 

روش‌های مختلفی برای حرکت میان میز کارها و جابه‌جا کردن پنجره‌های میان آنها وجود دارد که عبارتند از:

 

ـ کلیک روی گزینهWorkspaces در پنل برای حرکت میان میزکارها یا مشاهده نمای کلی از میزکارهای موجود (در این بخش می‌توانید با کشیدن و رها کردن پنجره‌های مختلف نسبت به جابه‌جایی آنها میان میزکارها اقدام کنید.)

 

ـ کلیک راست روی نوار عنوان پنجره‌ها و استفاده از گزینه Move to Workspace برای انتقال پنجره موردنظر از میز کاری به میز کار دیگر.

 

ـ فشار کلیدهای میانبر Ctrl+Alt از روی صفحه ‌کلید و استفاده از کلیدهای کنترلی (چپ، راست، بالا، پایین) برای حرکت میان میزکارها.

 

ـ فشار کلیدهای میانبر Ctrl+Alt+Shift و استفاده از کلیدهای کنترلی به منظور انتقال پنجره‌ای از میزکاری به میز کار دیگر.

 

خاموشی خودکار
اگر از اوبونتو استفاده می‌کنید با یک خط فرمان کوتاه و ساده می‌توانید براحتی رایانه خود را برای خاموش شدن در زمان مشخص آماده کنید.
برای استفاده از این قابلیت ‌باید پس از اجرای ترمینال، دستور زیر را در آن تایپ کرده و کلید اینتر را فشار دهید:

 

sudo shutdown -h +m

 

توجه داشته باشید در فرمان فوق ‌باید به ‌جای m+ مقدار زمان موردنیاز را به دقیقه مشخص کنید. به‌ عنوان مثال با وارد کردن عدد 60+ رایانه شما پس از 60 دقیقه خاموش خواهد شد.

 

در صورتی‌که بخواهید رایانه شما در زمان مشخصی خاموش شود نیز می‌توانید از فرمان زیر کمک بگیرید:

sudo shutdown -h hh:mm

 

در این فرمان باید به‌ جای عبارت hh:mm ساعت موردنظر را وارد کنید. به ‌عنوان مثال با وارد کردن 23:10 رایانه شما راس ساعت 11 و 10 دقیقه شب خاموش خواهد شد.

 

نکته: پس از وارد کردن فرمان خاموشی در ترمینال و فشردن کلید اینتر، ‌باید رمز ورود به سیستم را نیز وارد و صفحه ترمینال را کمینه کنید.

 

غیرفعال‌سازی: اگر قصد دارید قابلیت خاموشی خودکار را غیرفعال کنید، می‌توانید از فرمان زیر کمک بگیرید:

 

sudo shutdown –c

پردازش‌های فعال
از دیگر امکاناتی که اوبونتو در اختیار شما قرار می‌دهد نمایش فهرست پردازش‌های فعال با فرمانی بسیار کوتاه است.

 

اگر می‌خواهید کنترل بیشتری روی سیستم‌عامل و پردازش‌های در حال اجرای آن داشته باشید توصیه می‌کنیم از فرمان زیر در ترمینال کمک بگیرید:

ps –aux

ترفندهای تاچ‌پد
اگر اوبونتو یا دیگر توزیع‌های لینوکسی را روی لپ‌تاپ خود نصب کرده‌اید، می‌توانید از ترفندهایی که با تاچ‌پد قابل اجراست کمک بگیرید. به ‌عنوان مثال می‌توانید با بالا و پایین کشیدن انگشتان خود روی گوشه سمت راست تاچ‌پد، صفحه را به ‌صورت عمودی اسکرول کنید یا با کشیدن انگشتان خود در امتداد لبه پایینی تاچ‌پد، صفحه را به ‌صورت افقی اسکرول کنید.

 

همچنین شما می‌توانید با ضربه زدن به گوشه پایین سمت راست تاچ‌پد عملیات کلیک راست ماوس را اجرا کنید. (با توجه به توزیع لینوکسی که مورد استفاده قرار می‌دهید ممکن است برای استفاده از برخی ترفندهای تاچ‌پد ابتدا آنها را فعال کنید.)

تعمیر بوت با همه امکانات

قدم اول: ایجاد دیسک راه‌انداز همان‌طور که گفتیم نرم‌افزار Bootsuite برای تعمیر مشکلات مربوط به بوت سیستم‌عامل و زمان‌هایی که قصد دارید بدون نیاز به سیستم‌عامل به انجام برخی امور بپردازید، طراحی شده است. برای استفاده از این امکانات شما ‌باید در اولین اقدام، یک راه‌انداز بوت برای خودتان ایجاد کنید. شما می‌توانید فایل‌های راه‌انداز را روی سی‌دی و دی‌وی‌دی ذخیره کنید یا حتی یک حافظه فلش را به راه‌انداز بوت تبدیل کنید.

 

روش ایجاد هریک از گزینه‌های مورد اشاره عبارت است از:
1ـ ایجاد دیسک بوت
پس از نصب و اجرای نرم‌افزار روی گزینه Create Bootable CD کلیک کنید.

 

گزینه Burn CD Now را کلیک کنید تا پنجره نرم‌افزار ImgBurn به‌نمایش درآید.

 

در این مرحله باید در بخش Source فایل ایمیج نرم‌افزار را انتخاب و در بخش Destination نیز رایتر را انتخاب کنید.

 

در نهایت روی گزینه مورد نظر، برای شروع عملیات راست‌کلیک کرده و منتظر بمانید تا دیسک بوت شما آماده شود.

 

2 ـ ایجاد فلش بوت
ساخت فلش بوت نیز بسادگی دیسک بوت امکان‌پذیر است. برای انجام این کار باید پس از کلیک روی Create bootable USB  گزینه Burn USB Now را کلیک کنید.

 

پس از اجرای نرم‌افزار USB Burner در بخش Disk Image فایل ایمیج نرم‌افزار را انتخاب کرده و پس از اتصال یک حافظه فلش خالی به رایانه، آن را از فهرست USB Drive انتخاب کنید.

 

روی گزینه OK کلیک کرده و در ادامه هشدار به‌نمایش درآمده درباره پاک‌شدن اطلاعات ذخیره شده روی حافظه فلش را نیز با کلیک روی Yes تائید کنید.

 

منتظر بمانید تا عملیات انتقال فایل‌های موردنظر به حافظه فلش پایان یافته و فلش بوت شما آماده شود.

  
قدم دوم: بوت از سی‌دی یا فلش
عملیات بوت به‌طور پیش‌فرض یک اولویت‌بندی دارد و در بسیاری از رایانه‌ها اولویت اول به فلاپی دیسک، اولویت دوم به هارد‌دیسک و اولویت‌های بعدی به درایو نوری، حافظه فلش، ارتباط شبکه و... تعلق دارد. چنانچه قصد دارید با دیسک یا حافظه فلش رایانه خود را بوت کنید باید در اولویت‌های پیش‌فرض تغییراتی را ایجاد کنید. برای انجام این کار باتوجه به مدل مادربورد رایانه خود پس از روشن‌کردن رایانه یکی از کلیدهای Delete ،F2  یا F12 را فشار دهید تا به صفحه تنظیمات بایوس وارد شوید.

 

گزینه‌های به‌نمایش درآمده در این صفحه باتوجه به هر مادربورد می‌تواند متفاوت باشد؛ اما نقطه مشترکی که در تمام آنها دیده می‌شود، پشتیبانی از بخشی با عنوان Boot است. شما باید از میان گزینه‌های موجود، این بخش را پیدا کرده و پس از مراجعه به آن به‌دنبال گزینه‌ای شامل عبارت Boot Priority یا گزینه‌های مشابه دیگری باشید که مواردی همچون هارد‌دیسک، فلاپی، درایو نوری و .... در آنها به ترتیب فهرست شده است.

 

در این مرحله باید گزینه‌اول یعنی 1st  یا First را به CD-ROM (به منظور بوت از روی دیسک نوری) یا Removable  (برای بوت از روی فلش) تغییر دهید. همچنین در مواردی باید برای اعمال این تغییرات گزینه‌های بالاتر را غیرفعال (Disable) کنید تا اولین گزینه فعال مربوط به CD-ROM یا Removable باشد.

 

اکنون با قرار دادن دیسک بوت در درایو نوری یا اتصال فلش بوت به رایانه و راه‌اندازی مجدد رایانه، دستگاه شما با نرم‌افزار راه‌انداز Bootsuite بوت می‌شود.

 

 

قدم سوم: نجات ویندوز
پس از بوت رایانه توسط نرم‌افزار Bootsuite، گزینه‌های مختلفی برای تعمیر بوت و انجام دیگر فعالیت‌ها در اختیار شما قرار می‌گیرد، که یکی از آنها Windows Recovery است. هنگ‌های متوالی سیستم‌عامل، صفحه خطای مشکی یا آبی، بوت‌نشدن سیستم‌عامل، توقف در پنجره خوشامدگویی، خطاهایی همچون Ntldr is missing error loading operating system ، خطاهای رجیستری، بوت‌نشدن به‌واسطه آلوده‌شدن رایانه به ویروس‌ها و بسیاری از خطاهای رایج دیگر که به بوت سیستم‌عامل و عملکرد آن مربوط می‌شوند، توسط گزینه‌های موجود در این بخش قابل تعمیر‌اند.

 

ویرایشگر رجیستری، ویرایشگر بوت، دسترسی به خط فرمان (Command Prompt) و اجرای ابزار پشتیبان‌گیری ویندوز از دیگر امکاناتی است که در این بخش در اختیار شما قرار می‌گیرند.

 

قدم چهارم: نجات اطلاعات
گاهی اوقات ممکن است بازگردانی ویندوز آن‌قدرها هم برای شما دارای اهمیت نباشد یا حتی نرم‌افزار Bootsuite نیز قادر به بازگردانی ویندوز رایانه شما به حالت پایدار نباشد، اما قصد داشته باشید پیش از نصب مجدد ویندوز از اطلاعات مهم و ضروری خود یک نسخه پشتیبان تهیه کنید. در این موارد گزینه Data Recovery  بهترین انتخاب است. با استفاده از این گزینه علاوه بر انتقال اطلاعات از هارد‌دیسک به حافظه فلش یا دیگر رسانه‌های ذخیره‌ساز می‌توانید نسبت به بازیابی فایل‌های حذف شده و حتی پارتیشن‌های فرمت‌شده نیز اقدام کنید.

 

قدم پنجم: مدیریت دیسک سخت
گزینه Disk Management نیز ابزاری قدرتمند برای مدیریت دیسک سخت یا همان هارد‌دیسک است. به کمک این ابزار می‌توانید از کل اطلاعات هارد‌دیسک یک نسخه کپی تهیه کرده یا یکی از پارتیشن‌های موردنظرتان را تکثیر کنید. با انجام این کار می‌توانید سیستم‌عامل را از هاردی به هارد دیگر منتقل کرده و براحتی هارد‌دیسک قدیمی خود را کنار بگذارید. همچنین در این بخش شما با ابزاری با عنوان Wipe Data می‌توانید با خیال راحت به حذف اطلاعات موردنظر خود بپردازید. حذف اطلاعات به این روش موجب می‌شود هیچ نرم‌افزاری قادر به بازیابی اطلاعات شما نباشد و به همین سادگی حذف غیرقابل بازگشت نیز در اختیار شما قرار می‌گیرد.

 

قدم ششم: عبور از رمزها
پاک‌کردن رمزعبور ویندوز و گذر از آن از جمله امکانات دیگری است که توسط BootSuite در اختیار شما قرار می‌گیرد. بخش Password & Key Finder شما را قادر می‌سازد ضمن حذف رمزعبور کاربر مدیر سیستم‌عامل، سریال و کد فعال‌سازی دیسک نصب ویندوز و نرم‌افزارهای دیگر همچون مجموعه آفیس را نیز بازیابی کنید.

طریقه قفل کردن پوشه بدون نرم افزار

آموزش قفل کردن پوشه بدون نرم افزار

قفل کردن پوشه بدون نرم افزار

تمام افراد اطلاعاتی محرمانه روی سیستم های خود دارند که باعث می شود همیشه دغدعه ای برای مخفی کردن و رمز گذاشتن روی این ابزارها داشته باشند و برای این کار نرم افزارهای مختلفی را روی سیستمشان نصب می کنند. ما در اینجا شما را از این کار منع نمی کنیم بلکه می گوییم استفاده از این نرم افزارها یک امر ضروری می باشد اما در این آموزش قصد داریم روشی بسیار پیش پا افتاده و با ضریب امنیتی بسیار پایین اما کارآمد را به شما آموزش دهیم تا اگر روزی دسترسی به نرم افزاری ندارید بتوانید از فایلتان محافظت کنید.

 

هدف این آموزش آشنا کردن بیشتر شما با قابلیت های خط فرمان است نه روشی برای رمزگذاری بر روی فولدرها با ما باشید.

 

آموزش قفل کردن پوشه بدون نرم افزار

 

ابتدا وارد cmd شوید. برای این کار کلیدهای win+r را با هم نگه دارید تا پنجره run باز شود و در کادر جستجو cmd را تایپ کنید و enter کنید.

 

در این مرحله باید ابتدا به درایوی که فولدر موردنظرتان در آن قرار دارد بروید. برای این کار کافی است نام درایوتان را وارد کرده و یک دو نقطه هم در مقابل آن قرار دهید و باز هم enter کنید. برای مثال ما در این آموزش قصد داریم پوشه ای با نام beytoote که در درایو d قرار دارد را قفل کنیم. بنابراین ابتدا باید در محیط خط فرمان cmd به درایو D مراجعه کنیم و برای این کار دستور زیر را وارد می کنیم.

       :D

 

آموزش قفل کردن پوشه بدون نرم افزار در محیط خط فرمان

 

در این مرحله از دستور ren که برای تغییر نام در خط فرمان استفاده می شود، کمک بگیریم ساختار کلی این دستور به صورت زیر است

نام جدید مورنظر  نام فولدر مورنظر ren:درایو موردنظر

 

برای قفل کردن یک قسمت باید به دستور بالا اضافه کنیم و فرم کلی دستور را به شکل زیر در بیاوریم

{۲۵۵۹A1F2-21D7-11D4-BDAF-00C04F60B9F0}.نام جدید مورنظر  نام فولدر مورنظر ren:درایو موردنظر

 

آموزش قفل کردن پوشه بدون نرم افزار

 

همانطور که متوجه شدید تنها یک {۲۵۵۹A1F2-21D7-11D4-BDAF-00C04F60B9F0}. به انتهای نام جدید فایل اضافه شد
همین
حالا اگر می توانید فولدر جدید را باز کنید

 

مراحل آموزش قفل کردن پوشه بدون نرم افزار

 
اما برای قفل گشایی این روش مراحل زیر را دنبال کنید.

        نام اولیه فولدر {۲۵۵۹A1F2-21D7-11D4-BDAF-00C04F60B9F0}.نام جدید فولدر ren:درایوموردنظر

 

مخفی کردن یک درایو بدون نرم افزار

امکان ایجاد اکانت های مختلف برای کاربران مختلف یک کامپیوتر خانگی یک ویژگی دوست داشتنی در ویندوز می باشد اما مشکل اینجاست که محتویات درون درایوها برای تمام افراد قابل دسرسی می باشد و این سوال را به وجود می آورد که این ویژگی کلا چه مزیتی دارد و به چه دردی می خورد. در جواب این سوال باید گفت که شما به عنوان مدیر سیستم می توانید یک درایو را از دسترس دیگر کاربران خارج کنید. اما چگونه؟ برای پیدا کردن جواب این سوال با ما باشید.

 

برای این کار لازم است شما برای درایو موردنظرتان permission تعریف کنید.
وقتی شما یک ویندوز را نصب می کنید فارغ از نسخه آن ویندوز،برای بار اول که ویندوز بالا می آید ، از شما میخواهد که حداقل یک user بسازید ، تا با آن user به ویندوز logon کنید. ویندوز به طور پیش فرض ، یوزر administrator را دارد و این یوزر مجوز کامل بر روی همه قسمت ها دارد یا به زبان خودمان یک اکانت ادمین یک اکانت تام الاختیار می باشد.

 

البته اولین user ساخته شده هم چون عضو گروه administrators قرار میگیرد به همه قسمتها مجوز full دارد.

 

برای اینکه شما یک درایو را از دسترس یک کاربر خارج کنید، باید از طریق اکانت administrator وارد شوید، و سپس کاربر مورد نظر را از گروه administrators حذف کنید و برای آن کاربر بر روی درایو مورد نظر permission (اجازه نامه) تعریف کنید.

 

برای تعریف permission بر روی یک درایو، مراحل زیر را دنبال کنید.
1- حتما فایل سیستم یا همان format درایوتان ntfs باشد.

 

2- در folder options و از سربرگ view تیک گزینه use simple file sharing را بردارید.(البته در ویندوز۸ و شاید هم ویندوز۷ گزینه use sharing wizard می باشد).

 

 

3- بر روی درایو موردنظر راست کلیک کنید و  properties را انتخاب کنید و به سربرگ security بروید.

 

4- حال گروه های evryone و users را تک تک انتخاب کنید و remove کنید.(البته در ویندوز۸ ما این امکان را مشاهده نکردیم بلکه بدون هیچ مشکلی شما می توانید از قسمت پایین پنجره edit در تب security تنظیمات یک درایو full control را برای یک کاربر allow یا deny کنید).

5- کلید add را بزنید و  advanced را انتخاب کنید و از find now کاربر مورد نظرتان را پیدا کنید و add را بزنید.

6- بعد از add شدن کاربر یا همان user مورد نظر ، در پنجره ی group or user names  ، کاربر موردنظرتان را select کرده (یعنی آبی رنگ شود ) و در قسمت پائین صفحه در جلوی گزینه full control تیک گزینه deny را بزنید.
با این کار آن کاربر مجوزی جهت استفاده از آن درایو را ندارد.

 

 

حال همیشه خودتان از طریق اکانت administrator یا اکانتی که عضو گروه admin هست به ویندوز log on کنید و کاربرهای غیره با آن یوزری که محدود کرده اید.

چگونه جلوی ریکاور کردن فایل ها را بگیریم؟

وقتی یک فایل را از روی هارد دیسک کامپیوتر خود حذف یا Delete می‌کنید فایل روی هارد دیسک موجود است و حتی وقتی سطل بازیافت (Recycle Bin) را نیز خالی می‌کنید بازهم وضعیت آن فایل فرقی نکرده است.

 

اگر این موضوع را ندانید، این امکان را فراهم آورده‌اید تا سایر افراد در حالی که شما فکر می‌کنید برخی از فایل‌های مهم تان را پاک کرده‌اید آنها را بازیابی و مورد استفاده قرار دهند و اهمیت مسئله زمانی چند برابر می‌شود که هارد دیسکتان را به همراه رایانه تان به شخص دیگری بفروشید.

 

وقتی یک فایل را حذف می کنیم چه اتفاقی می افتد؟
سیستم‌عامل‌ها مکان فایل‌ها بر روی هارد دیسک را از طریق اشاره‌گرها (Pointers) دنبال می‌کنند. هر فولدر و فایل بر روی هارد دیسک کامپیوتر شما دارای یک اشاره‌گر می‌باشد که به ویندوز اطلاع می‌دهد دیتا یا اطلاعات مرتبط به فایل موردنظر محل استقرارش در کجای هارد آغاز و در کجا پایان می‌یابد.

 

زمانی که یک فایل را حذف می‌کنید در اصل ویندوز اشاره‌گر مرتبط را حذف و سکتور حاوی دیتای آن فایل را با عنوان قابل دسترس علامت‌گذاری می‌نماید. از دیدگاه فایل سیستم، فایل مذکور دیگر بر روی هارد درایو وجود ندارد و سکتورهای حاوی اطلاعات آن فضای خالی (Free Space) محسوب می‌شوند، هر چند تا زمانی که ویندوز اطلاعات جدیدی را بر روی این سکتورها ذخیره‌سازی نکند هنوز هم اطلاعات فایل حذف شده قابل بازیابی خواهند بود.

 

یک نرم‌افزار بازیابی که اصطلاحاً به آنها ریکاوری (Recovery) نیز گفته می‌شود می‌تواند هارد دیسک را مورد اسکن قرار داده و چنین فایل‌هایی را که ظاهر حذف شده‌اند را بازیابی و مجدد ذخیره‌سازی کند. اگر بخشی از اطلاعات فایل توسط اطلاعات یک فایل دیگر جایگزین شده باشد بدیهی است که نرم‌افزار ریکاوری فقط می‌تواند اطلاعات باقیمانده را بازیابی کند که محصول نهایی یک فایل به احتمال زیاد آسیب دیده خواهد بود.

 

 

چرا فایل های حذف شده بلافاصله پاک نمی شوند؟
اگر از خودتان می‌پرسید چرا کامپیوتر من بعد از حذف یک فایل بلافاصله آن فایل را به صورت کامل حذف نمی‌نماید باید بگویم پاسخ این پرسش بسیار ساده است. حذف اشاره‌گر یک فایل و علامت‌گذاری فضای مرتبط به آن به عنوان فضای خالی عملیاتی بسیار سریع محسوب می‌شود و در مقابل حذف کردن واقعی یک فایل با بازنویسی اطلاعات بر روی فضای مرتبط به آن بسیار بیشتر زمان می‌برد.

 

برای مثال اگر یک فایل ۱۰ گیگا‌بایتی را از روی هارد خود حذف کنید تقریباً عملیات حذف بلافاصله اتفاق خواهد افتاد ولی اگر بنا را بر حذف کردن واقعی اطلاعات آن فایل از طریق بازنویسی اطلاعات جدید بر روی سکتورهای هارد درایو بگذاریم حذف فایل مورد بحث می‌تواند به اندازه کپی کردن یک فایل ۱۰ گیگابایتی بر روی هارد دیسک از شما زمان ببرد.

 

لذا به منظور صرفه‌جویی در زمان و افزایش کارایی وقتی یک فایل را حذف می‌کنید ویندوز و سایر سیستم‌عامل‌ها اطلاعات آن را به صورت کامل حذف نمی‌نمایند. اگر قصد دارید یک فایل را به صورت کامل حذف نمائید می‌توانید از ابزارهای File-Shredding استفاده نمائید که در ادامه اشارهٔ مختصری به چند مورد از آنها خواهیم داشت.

 

عملکرد هاردهای SSD متفاوت است: بد نیست بدانید یک استثنا نیز وجود دارد و مجموعه اطلاعاتی که در بالا ارائه شد در مورد درایوهای SSD که از TRIM پشتیبانی به عمل می‌کنند (همهٔ هاردهای SSD امروزی از TRIM پشتیبانی می‌کنند) صادق نیست و فایل‌های حذف شده از روی اینگونه فایل‌ها بلافاصله پاکسازی شده و دیگر قابل بازیابی نمی‌باشند.

 

اطلاعات نمی‌تواند بر روی سلول‌های فلش بازنویسی شود و برای ذخیره سازی اطلاعات جدید لازم است محتوای حافظه فلش ابتدا پاکسازی شود، لذا سیستم‌عامل شما بلافاصله پس از دریافت دستور حذف یک فایل آن را کاملاً پاکسازی می‌کند تا پروسهٔ Write یا ذخیره‌سازی اطلاعات جدید در آینده را سرعت بخشد. البته همین مسئله باعث می‌شود در طول زمان سرعت Write اطلاعات بر روی هاردهای SSD‌ کاهش یابد.

 

 

بازیابی فایل‌های حذف شده:
اگر بر حسب اتفاق یک فایل مهم را حذف کردید و نیازمند بازیابی آن هستید لازم است حداقل دو نکته را به خاطر بسپارید:

 

۱.فایل را هر چه سریعتر و در کوتاه‌ترین زمان ممکن از حذف آن بازیابی کنید: از آنجایی که ویندوز به صورت دائم در حال ذخیره‌سازی اطلاعات بر روی هارد دیسک شما است احتمال اینکه بر روی سکتورهای مرتبط به فایل حذف شده اطلاعات جدیدی ذخیره‌سازی شود امری دور از دسترس نیست. اگر می‌خواهید فایل حذف شده صحیح و سالم بازیابی شود بهتر است عملیات بازیابی را بلافاصله و در کوتاه‌ترین زمان ممکن پس از حذف آن آغاز کنید.

 

۲. تا قبل از شروع عملیات بازیابی تا جایی که می‌توانید از هارد کمتر استفاده کنید: بهترین راه برای بازیابی اطلاعات یک فایل از روی هارد دیسک خاموش کردن کامپیوتر بلافاصله پس از حذف فایل و متصل کردن هارد دیسک به یک کامپیوتر دیگر می باشد تا اطلاعات را با سیستم‌عامل آن کامپیوتر که از روی هارد دیسکی به غیر از هارد دیسک حاوی اطلاعات حذف شده بوت می‌گردد بازیابی نماییم. اگر در وضعیت عادی مثلاً قصد نصب یک نرم‌افزار ریکاوری را داشته باشید ممکن است فایل‌های نصب نرم‌افزار ریکاوری خودشان جایگزین اطلاعات حذف شده گردند و کل عملیات بازیابی را به مشکل مواجه نمایند.

 

ویندوز دارای یک ابزار داخلی برای اسکن هارد درایو به منظور بازیابی اطلاعات و فایل‌های حذف شده نیست، اما ابزارهای جانبی بسیاری وجود دارند که می‌توانند اینکار را به سادگی برای شما انجام دهند. Recuva برای مثال یکی از این ابزارهاست که یکی از بهترین عملکردها را در زمینه بازیابی فایل‌ها دارد و تقریباً استفاده از آن برای عموم کاربران ساده است.

 

 

جلوگیری از بازیابی
اگر بر روی کامپیوتر خود اطلاعات حساسی مثل اطلاعات مالی و تجاری یا تصاویر خانوادگی و… دارید و نگران این موضوع هستید که فردی بعد از حذف این اطلاعات دست به بازیابی آنها بزند راه حل‌های مناسبی برای رفع این نگرانی وجود دارد.

 

در این موارد می‌توانید از ابزاری استفاده کنید که به صورت خودکار فضای خالی یا همان Free Space هارد دیسک شما را با ذخیره‌سازی یکسری اطلاعات خاص خودش پاکسازی می‌نماید و به این ترتیب همه فایل‌های حذف شده به صورت کامل پاکسازی و غیرقابل بازیابی می‌شوند. برای مثال ابزار Drive Wiper که در نرم‌افزار چند منظوره CCleaner ارائه شده است می‌تواند اینکار را به خوبی برای شما انجام دهد.

 

 

توجه داشته باشید نرم‌افزارهای مثل CCleaner و یا ابزارهای File-Shredding برای پاکسازی هارد دیسک شما از فایل‌های حذف شده به زمانی بسیار بیشتر از زمانی که برای حذف یک فایل لازم است نیاز دارند و لذا پاکسازی دائمی هارد دیسک با این نرم‌افزارها بابت حذف کردن هر فایل نمی‌تواند ایدهٔ مناسبی باشد.

 

 

برای اینکه از بازیابی هر گونه اطلاعاتی توسط سایر افراد جلوگیری نمایید می‌توانید از برنامه‌های موسوم به disk-wiping نیز استفاده کنید. برنامه‌هایی مثل (DBAN (Darik’s Boot and Nuke و ابتدا یک نسخه از آن را بر روی یک سی‌دی رایت نموده و بعد کامپیوتر خود را از روی آن سی‌دی بوت کنید تا هر آنچه بر روی هارد کامپیوتر شما وجود دارد را پاکسازی نماید، این ابزار کلیه فایل‌های شخصی، سیستم‌عامل کامپیوتر و… را با بازنویسی اطلاعات بی‌استفاده بر روی هارد به صورت کامل پاکسازی می‌کند و در نهایت یک هارد دیسک کاملاً پاکسازی شده از هر نوع اطلاعات را به شما تحویل می‌دهد.

 

چگونه کامپیوترمان را ویروس کشی کنیم؟

در این مطلب قصد داریم که به شما نحوه استفاده صحیح از آنتی ویروس مایکروسافت را آموزش دهیم. نکته قابل تامل این است که با اینکه قبلا هم گفته شد که در بین آنتی ویروس های موجود در بازار، آنتی ویروس شرکت مایکروسافت به عنوان نقطه صفر شناخته می شود اما مطمئنا از آنتی ویروسی مانند نود۳۲ که اغلب کاربران ایرانی از نسخه کرک شده آن استفاده می کنند بهتر است و توصیه ما استفاده از آنتی ویروس مایکرو سافت می باشد.

 

در این مطلب قصد داریم راهکارهایی برای استفاده بهتر از این آنتی ویروس را به شما آموزش دهیم، پس با ما باشید.

 

شاید اولین مشکلی که برای کاربران تازه کار ویندوز ۸ و ویندوز۸٫۱ هنگام اتصال یک حافظه خارجی به سیستمشان به وجود می آید، باز شدن خودکار و اتوماتیک آن حافظه جانبی باشد و این نگرانی را برای کاربران به وجود می آورد که احتمال ویروسی شدن سیستمشان تشدید می شود.

 

اما برای جلوگیری از باز شدن خودکار یک حافظه جانبی مراحل زیر را دنبال کنید.
۱- به Control Panel ویندوز بروید (برای این کار می توانید از کلیدهای ترکیبی Wind + I را فشار دهید و سپس Enter را بزنید.

 

 

2- به قسمت AutoPlay بروید.

 

3- در این پنجره در قسمت Removable Drives  و از نوار کرکره ای موجود می توانید تنظیم موردنظرتان را اعمال کنید. در این نوار سه گزینه وجود دارد که به ترتیب در زیر آمده اند:

 

 

Take no action: هنگام اتصال یک حافظه خارجی هیچ اتفاقی نخواهد افتاد و برای دسترسی به این حافظه شما باید به My Computer بروید و از آنجا وارد شوید.

 

Open folder to view files: هنگام اتصال حافظه به صورت اتوماتیک وارد آن خواهد شد.

 

Ask me every time: هنگام اتصال حافظه به سیستم، برای باز کردن آن ابتدا از شما اجازه میگیرد.

 

4-  پس از انتخاب گزینه سوم بر روی دکمه Save کلیک کنید.

 

تا اینجا نیمی از مشکل کار حل شد و اما مشکل بعدی این است که اساسا کاربران نحوه استفاده از آنتی ویروس داخلی ویندوز را نمی دانند و یا اینکه نبود امکان اسکن از طریق منوی راست کلیک باعث گیج شدن آن ها می شود.

 

برای اضافه کردن گزینه اسکن از طریق Defender ویندوز به منوی راست کلیک مراحل زیر را دنبال نمایید:

 

1- ابتدا کلیدهای ترکیبی Win+R را فشار دهید تا پنجره Run ظاهر شود.

 

2- در پنجره‌ی Run عبارت regedit را وارد کرده و Enter بزنید تا ویرایشگر رجیستری باز شود.

 

3- حالا در ویرایشگر رجیستری به مسیر زیر بروید:

    HKEY_CLASSES_ROOT\*\shell

 

4- حال بر روی shell راست کلیک کرده و گزینه New و سپس Key را انتخاب کنید تا یک کلید جدید ایجاد شود.

 

 

5- نام این کلید جدید را scanwithwindowsdefender قرار دهید.

6- اکنون در حالتی که scanwithwindowsdefender در حالت انتخاب است، بر روی فضای خالی از صفحه راست کلیک کرده و گزینه New و سپس String Value را انتخاب کنید.

 

 

7- نام این مقدار جدید را Icon را قرار دهید.

8- حالا بر روی Icon دوبار کلیک کرده و در پنجره‌ی باز شده، در قسمت Value data این عبارت را وارد کرده و روی OK کلیک کنید:

%ProgramFiles%\Windows Defender\MSASCui.exe,0

 

9- اکنون مجدد بر روی فضای خالی از صفحه راست کلیک کرده و گزینه New و سپس String Value را انتخاب کنید.

10- نام این مقدار جدید را MUIVerb قرار دهید.

11- بر روی MUIVerb دوبار کلیک کرده و در قسمت Value data عبارت Scan with Windows Defender را وارد کرده و روی OK کلیک کنید.

 

 

12- اکنون از قسمت سمت چپ پنجره بر روی scanwithwindowsdefender راست کلیک کرده و گزینه New و سپس Key را انتخاب کنید تا یک کلید جدید ایجاد شود.

13- نام این کلید جدید را Command قرار دهید.

 

 

14- اکنون در حالتی که Command در حالت انتخاب است، از قسمت راست پنجره بر روی مقدار Default دوبار کلیک کنید.

15- در قسمت Value data این عبارت را وارد نموده و OK کنید:

    “C:\Program Files\Windows Defender\MpCmdRun.exe” -scan -scantype 3 -file “%1″

 

(فرض بر این است که ویندوز شما در درایو C نصب شده، در غیر این صورت به جای C ، حرف درایوی که ویندوز در آن نصب شده را وارد کنید.)

 

 

مراحل به پایان رسید. ویندوز را ریستارت کنید.

حالا اگر روی یک فایل راست کلیک کنید، گزینه‌ Scan with Windows Defender نیز در کنار سایر گزینه ها مشاهده میشود. با کلیک بر روی آن، فایل مورد نظر با Windows Defender اسکن خواهد شد.

مخفی کردن فایلها در عکس !

خب احتمالا متوجه نشدید این یعنی چی!خب براتون میگم ما می خوایم یه سری فایل رو پشت یه عکس قایم کنیم مثل عمل Hidden در ویندوز! در این روش شما ابتدا فایل های که قصد دارید مخفی شوند را فشرده کرده و سپس فایل فشرده شده را به یک فایل تصویری می چسبانید .

 

به این ترتیب اطلاعات محرمانه شما در دل یک عکس مخفی می شوند و زمانی که کسی بر روی عکس کلیک کند تنها تصویر را مشاهده می کند و متوجه فایل های مخفی نخواهد شد. البته توجه داشته باشید که نباید حجم فایل های مخفی شده زیاد باشد چون در اینصورت ممکن است دیگران به دلیل حجم غیر معمول فایل، به آن شک کنند.مگه نه؟

 

برای مخفی کردن
1- عکس و فایل های که میخواهید آنها را مخفی کنید در دسکتاپ (یا هر مکان دیگر)قرار دهید حال فایل هایی که قصد دارید مخفی شوند را توسط نرم افزار winrar فشرده کنید. مثلاً من فایل موزیک با نام Music رو می خوام پشت عکس Baby قایم کنم شما می توانید هر تعداد فایلی که دوست دارید را با این روش مخفی کنید.

 

 

2- فایلی که می خواهید مخفی شوند (Music) را انتخاب کرده و فشرده کنید و نامی دلخواه برای اون بزارید البته شما باید مطمئن باشید که یک برنامه فشرده سازی مثل Win Zip or Zip Genius و یا ۷Zip را در سیستم خود نصب کرده اید. در غیراینصورت نمی توانید فایل را فشرده کنید

 

 

 

3- حال برای اتصال فایل فشرده شده به تصویر ابتدا کلید های Win + R را بزنید تا پنجره Run برای شما باز شود و سپس در آن CMD را تایپ کنید.

 

4- پنجره خط فرمان باز می شود. برای اینکه به درایو ریشه برویم دستور CD Desktop را وارد نموده و کلید Enter را بزنید

 

 

5- حال این دستور را بنویسید copy /b Baby.jpg + Music.rar Fenjon.jpg

 

 

6- توجه داشته باشید بین حرف copy فاصله می باشد. سپس /b سپس فاصله نام عکس را می نویسیم به همراه پسوند .jpg سپس از روی صفحه کلید + را میزنیم بدونه فاصله در این قسمت نباید فاصله قرار داده شود سپس نام فایلی که می خواهیم مخفی شود Music.rar سپس یک فاصله قرار می دهیم و یک نام برای فایل جدید خود قرار میدهیم که ما  نام خروجی Fenjon.jpg گذاشته ایم توجه داشته باشید که نام خروجی باید با پسوند jpg باشد ودر اخر اینتر را فشار می دهیم. یک فایل جدید ساخته شد و در Desktop نمایش داده میشود.

 

 

7- حال می توانید موارد اضافی را پاک کنید. دیگر نیازی به باقی فایل ها ندارید.

 

 

برای دیدن فایل مخفی شده در پشت عکس
حال که فایل خود را مخفی کردیم چگونه آن را باز کنیم؟
برای اینکار کافیست برنامه Winrar یا هر برنامه فشرده ساز دیگری را باز کرده وبه محل فایل بیایید و روی فایل مورد نظر دبل کلیک کنید.

 

 

 

عیب‌یابی در ویندوز 8.1

مجموعه ابزارهای troubleshoot در ویندوز 8 و ویندوز 8.1 به شما این امکان را می‌دهد که براحتی و بدون نیاز به صرف زمان طولانی، عیوب احتمالی در سیستم‌عامل را شناسایی و نسبت به رفع آنها اقدام کنید.

 

به‌کارگیری این ابزار در ویندوز، با روش‌های مختلفی امکان‌پذیر است که در ادامه شما را با دو روش دسترسی به این ابزارها و ترفندی برای دسترسی سریع‌تر به آن آشنا می‌کنیم:

روش اول: نوار Charm
1 ـ نوار Charm را باز کنید (می‌توانید از کلیدهای میانبر Winkey+C نیز کمک بگیرید.)

 

2 ـ روی Settings کلیک کنید.

 

3 ـ گزینه‌ Power را انتخاب کنید.

 

4 ـ در منوی به‌نمایش درآمده کلید Shift سمت چپ را پایین نگه‌ داشته، همزمان روی گزینه‌ Restart کلیک کنید.

 

5 ـ اکنون پنجره‌ دسترسی به ابزار Troubleshoot در اختیار شما قرار گرفته و می‌توانید با انتخاب این گزینه به مجموعه ابزارهایی برای Refresh و Reset دسترسی یابید. همچنین با کلیک روی Advanced options گزینه‌های بیشتری برای رفع مشکلات احتمالی در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

 

روش دوم: خط فرمان
1 ـ کلید‌های میانبر Winkey+X را از روی صفحه‌ کلید فشار دهید تا منوی کاربران حرفه‌ای به‌ نمایش درآید.

 

2 ـ گزینه‌ Command Prompt را انتخاب کنید.

 

3 ـ در خط فرمان دستور زیر را تایپ کنید و کلید اینتر را فشار دهید:

shutdown. exe ‌/‌r ‌/‌o ‌/‌f ‌/‌t 00

 

4 ـ با اجرای دستور فوق، رایانه ری‌استارت شده و پنجره‌ دسترسی به ابزار Troubleshoot دراختیار شما قرار خواهد گرفت.

 

میانبر دسترسی سریع
در روش دوم، برای دسترسی به ابزار Troubleshoot از دستوری برای ورود به پنجره‌ بوت حرفه‌ای (Advanced Startup) کمک می‌گیریم. در صورتی‌که شما به‌طور مرتب از این قابلیت استفاده کنید و بخواهید سریع‌تر به پنجره‌ بوت حرفه‌ای دسترسی یابید، می‌توانید یک میانبر از دستور فوق ایجاد کنید. برای انجام این کار این مراحل را دنبال کنید:

 

1 ـ روی بخش خالی دسکتاپ کلیک راست و از منوی New گزینه‌ Shortcut را انتخاب کنید.

 

2 ـ در کادر مربوط به Type the location of the item دستور زیر را وارد کنید:

shutdown. exe ‌/‌r ‌/‌o ‌/‌f ‌/‌t 00

 

3 ـ روی گزینه‌ Next کلیک کرده، یک عنوان دلخواه برای میانبر جدیدتان انتخاب کنید.

 

4 ـ با کلیک روی Finish مراحل کار به اتمام می‌رسد. چنانچه از این پس روی میانبر ایجاد شده در دسکتاپ کلیک کنید، رایانه ری‌استارت می‌شود و صفحه‌ بوت حرفه‌ای برای شما به‌نمایش در می‌آید.

چرا کامپیوتر مرتب ری استارت می شود؟

کامپیوتری که مرتب ری استارت می شود معمولاً مشکل نرم افزاری دارد که با رفع آن این معضل قابل حل است. اما ری استارت مداوم یک کامپیوتر می تواند علت های مختلفی داشته باشد. نسخه های جدید ویندوز دیگر دیگر آن صفحه معروف آبی رنگ را نمایش نمی دهند، بلکه کامپیوتر ری استارت می شود. به این امید که مشکل با این ری استارت حل می شود.

 

این عمل با این تئوری صورت می گیرد که اگر مشکلی برای سیستم عامل پیش آمده باشد با یک ری استارت بر طرف می شود. البته اغلب اوقات این امر صحیح است. اما اگر مشکل سخت افزاری باشد ممکن است این روش موثر واقع نشود. و کامپیوتر همینطور ری استارت شود و این وضعیت تا زمانیکه برق کامپیوتر خود را قطع کنید ادامه دارد.

 

در ویندوز ویژگی ری استارت خودکار را غیر فعال کنید.

 

با کلیک سمت راست روی ایکون My Computer و انتخاب Properties وارد قسمت Advanced شوید. و در آن بدنبال Start up and Recovery بگردید. در آنجا روی Setting کلیک کنید در این قسمت می توانید با برداشتن تیک گزینه Automatically Restart  این ویژگی را غیر فعال کنید. حال اگر مشکلی برای کامپیوتر پیش آید باید آن صفحه خطای آبی رنگ نمایش داده شود. این صفحه آبی می تواند اطلاعات مفیدی به شما بدهد و با استفاده از آن راه حلی برای مشکل خود بیابید.

 

در Safe Mode ری استارت کنید.
کامپیوتر خود را ری استارت کنید و F8 را بزنید و از بین گزینه هایی که در برابر شما ظاهر می شود Safe Mode with Networking  را انتخاب کنید و کلید اینتر را بزنید.با وارد شدن به Safe Mode می توانید هر نرم افزاری را که جدیداً نصب کرده اید حذف کنید. همچنین می توانید درایو های سخت افزار مشکل دار را دوباره نصب کنید یا حتی نسخه جدید آن را از اینترنت بگیرید و نصب کنید. اگر در Safe Mode  توانستید مشکل را حل کنید مورد نرم افزاری است. ولی اگر کامپیوتر شما حتی در Safe Mode ری استارت می شود، احتمال سخت افزاری بودن مورد زیاد است.

 

رم و هارد دیسک کامپیوتر خود را اسکن کنید
نرم افزار های کمکی وجود دارند که می توانند هارد دیسک و رم کامپیوتر شما را برای تشخیص مشکلات احتمالی اسکن کنند. اگر رم کامپیوتر شما خراب شده باشد می تواند نا پایداری های زیادی برای کامپیوتر ایجاد کند. و اگر هارد دیسک کامپیوتر شما خراب باشد یا در آن بد سکتور ایجاد شده باشد و سیستم عامل بخواهد اطلاعات این بد سکتور ها را بخواند مشکل خود را نشان خواهد داد.

 

برای رم در ویندوز نرم افزار خاصی وجود ندارد که بتواند همه مشکلات آنرا تشخیص دهد و باید از یک نرم افزار دیگر کمک بگیرید. یکی از نرم افزار های قوی در این زمینه Memtest است، که می توانید آنرا از اینترنت دانلود کنید.سپس باید آنرا روی یک CD رایت کنید. آنگاه می توانید کامپیوتر خود را ری استارت کنید.

 

تا اسکن آغاز شود اگر اسکن آغاز نشد باید در تنظیمات بایاس مادربرد خود الویت بوت Boot Priority را به CD ROM اختصاص دهید. یا به عبارت دیگر  CD ROM را اولین گزینه برای بوت انتخاب کنید. اگر از ویندوز ویستا استفاده می کنید می توانید از نرم افزار کمکی Ram Scanner  در Administrative Tools در کنترل پانل استفاده کنید. و بدین وسیله از سلامت رم خود اطمینان حاصل نمایید.

 

برای هارد دیسک وارد My Computer  و روی درایو C کلیک سمت راست کنید. Properties را انتخاب کنید. آنگاه در قسمت Tools بدنبال Error Checking بگردید در زیر مجموعه آن روی Check Now کلیک کنید. دفعه بعد که کامپیوتر بوت می شود (بالا می آید) یک اسکن کامل انجام می دهد.

 

آخرین عملیات نرم افزاری که می توانید انجام دهید. به اصطلاح فلش کردن بایاس کردن  است در مواردی خاص بعضی مشکلات سخت افزاری با فلش کردن بایاس رفع می گردد ولی برای اینکار باید به یک نمایندگی یا تعمیرکار مجاز و معتبر که دانش آنرا داشته باشد مراجعه کنید. وگرنه احتمال صدمه دیدن آن زیاد است.اگر هنوز کامپیوتر شما ری استارت می شود باید منبع تغذیه را تعویض نمایید.

 

اگر مشکل حل نشد آنگاه به سراغ مادربورد بروید. منبع تغذیه یکی از ارزان ترین قمت های کامپیوتر است و علت بسیاری از ری استارت های نا خواسته است. در تعویض منبع تغذیه حتماً به توان آن که بر حسب وات است توجه نمایید. توان منبع تغذیه جدیدی که نصب می کنید باید بزرگتر مساوی منبع تغذیه قبلی باشد. مثلاً اگر منبع تغذیه قبلی شما ۳۵۰ وات بوده است می توانید یک منبع تغذیه ۲۵۰ وات یا ۴۰۰ وات یا حتی بزرگتر انتخاب کنید.

آموزش بازیابی فایل های پاک شده بدون نیاز به نرم افزار!

فایلهای ضروری و مهم در برخی اوقات به علت اشتباه،ویروسی شدن و.. حذف میشوند و ما برای بازیابی آنها از نرم افزارهای Recovery استفاده میکنیم.

در ادمه روشی برای دسترسی به نسخه های های قبلی یک فایل یا پوشه معرفی میکنیم.

 

فعال کردن قابلیت Previous Version
در ابتدا شما برای بازیابی نسخه های قبلی یک فایل و پوشه باید قابلیت Previous Version داریوها سیستم خود را فعال کنید زیرا این قابلیت در ویندوز ۷ به طور پیش فرض فقط بر روی درایو C فعال است و شما در ابتدا فقط میتوانید به نسخه های قبلی فایل و پوشه این درایو دسترسی پیدا کنید،برای فعال نمودن قابلیت Previous Version بقیه داریو های سیستم مسیر زیر را دنبال کنید:

Control Panel > System and Security > System

 

سپس در پنجره ظاهر شده در سمت چپ بر روی گزینه System protection کلیک کنید.

 

 
در تب System protection و در قسمت protection setting درایو مورد نظر خود را برای فعال کردن این قابلیت انتخاب و بر روی دکمه Configure کلیک کنید.

 

 

در این پنجره شما با انتخاب گزینه اول “Restore system settings and previous version of files” میتوانید علاوه بر فعال کردن قابلیت Previous Version برای یک فایل،قابلیت Restore (بازیابی) نمودن تنظیمات این درایو را توسط System Restore ویندوز نیز فعال کنید،وبا گزینه دوم “Only restore the previous version of files” فقط قابلیت Previous Version برای یک فایل را فعال میکنید.(گزینه سوم برای غیر فعال کردن این تظیمات میباشد)

 

 

یکی از دو گزینه اول را به دلخواه انتخاب کنید و سپس از قسمت Disk Space Usage یک مقدار دلخواه از هارد درایو خود را برای این قابلیت اختصاص دهید(هر چقدر فضای بیشتری اختصاص دهید مدت زمان نگهداری ورژن های قبلی فایل و پوشه بر روی ویندوز بیشتر میشود).

در نهایت پس از انجام تنظیمات پنجره را OK کنید و سپس در صورت نیاز این تنظیمات برای داریو دیگر سیستم که میخواهید این ویژگی را داشته باشد فعال کنید.

 

استفاده از قابلیت Previous Version
حال برای استفاده از قابلیت previous version کافیست بر روی فایل یا پوشه مورد نظر کلیک راست و گزینه Restore previous version را انتخاب کنید.

 

 

در پنجره ظاهر شده شما میتوانید نسخه قبلی یک فایل و پوشه دور طول هفته،ماه و یا سال گذشته مشاهده کنید،حالا شما میتوانید براحتی نسخه مورد نظر خود را انتخاب و سپس از طریق گزینه های Open،Copy و یا Restore آنرا باز،کپی و یا بازیابی کنید.